η υλοποίηση του “green project στην αφρική: καπ τάουν – αθήνα, από τους δρόμους του νερού στους δρόμους της ενέργειας” αποτελεί μέρος των πρωτοβουλιών της ευρωπαϊκής επιτροπής “η ε.ε., αφρική και κίνα: προς έναν τριμερή διάλογο και συνεργασία” και “η ενεργειακή εταιρική σχέση ε.ε.-αφρικής”.

με εξαίρεση τη νότια αφρική, τη λιβύη και την αιγυπτο, οι περισσότερες αφρικανικές χώρες μπορούν να παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα μόνο για το 20% του πληθυσμού, ενώ σε ορισμένες, το ποσοστό πέφτει έως και 5% (δεδομένα ηνωμένων εθνών 2003). πολλές από τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις ανανεώσιμης ενέργειας κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1950 και του 1960, επομένως αντιμετωπίζουν προβλήματα συντήρησης και λειτουργούν με αποσπασματικό τρόπο. η αφρική διαθέτει σημαντικούς πόρους ανανεώσιμης ενέργειας, οι οποίοι είναι σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτοι. ενδεικτικά, μόνο το 7% της τεράστιας υδάτινης δυναμικότητας και μόνο 60 mw από τα 9000 mw γεωθερμικής ενέργειας χρησιμοποιούνται σήμερα. η δυνατότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για σταδιακή ανάπτυξη, καθώς και τα χαμηλά επίπεδα κόστους των σχετικών επενδύσεων, τις καθιστούν ιδανικές για χώρες με περιορισμένο κεφάλαιο και περιορισμένη τεχνική εκπαίδευση του τοπικού πληθυσμού. στην πλειονότητά τους, οι τεχνολογίες ανανεώσιμης ενέργειας αξιοποιούν τοπικούς πόρους και δεν απαιτούν υψηλή τεχνική κατάρτιση, παρέχουν ευκαιρίες απασχόλησης για τους τοπικούς πληθυσμούς και ενισχύουν την τοπική ανάπτυξη.