Μετά την αλλαγή των πληρωμάτων στο Nairobi και ξεκούραστους πια οδηγούς ακολουθούμε μια παράκαμψη 270 χλμ. προς τις όχθες της λίμνης Βικτώρια μια από τις μεγαλύτερες λίμνες της Αφρικής. Οι δρόμοι στο τμήμα αυτό είναι ασφαλτοστρωμένοι, αλλά η οδήγηση εξακολουθεί να είναι απαιτητική εξαιτίας της πυκνής κυκλοφορίας φορτηγών, των πεζών που βαδίζουν κατά μήκος των δρόμων και των αναπάντεχων και συχνά αόρατων –ιδίως τη νύχτα εμποδίων για τη μείωση της ταχύτητας των αυτοκινήτων κοντά σε οικισμούς.
Στην περιοχή αυτή επισκεπτόμαστε την κοινότητα Bama, λίγα χιλιόμετρα Β.Δ. του Kisumu, στην οποία δραστηριοποιείται η Actionaid Hellas και ως Έλληνες τύχαμε θερμότατης υποδοχής και φιλοξενίας.
Μετά την διήμερη καθυστέρηση στο Kisumu, και την πολύωρη πλην όμως κανονική για τα Αφρικανικά δεδομένα διάβαση των συνόρων, ταξιδεύουμε στην άνυνδρη απλωσιά της σαβάνας στην Τανζανία. Λυγερόκορμοι Μασάι εμφανίζονται από το πουθενά στην άκρη του δρόμου ενώ στο βάθος αχνοφαίνεται η χιονισμένη φιγούρα του Κιλιμάντζαρο. Η άσφαλτος διακόπτεται συχνά από χωμάτινα κομμάτια και ακολουθώντας τις μάλλον σοφές συμβουλές των ντόπιων ακολουθούμε την τεθλασμένη (και χιλιομετρικά μεγαλύτερη) διαδρομή από Arusha – Morogoro – Iringa. Μια στιγμή απροσεξίας ήταν αρκετή για να κλαπεί μια ακριβή φωτογραφική μηχανή, αλλά με κινηματογραφικού τύπου αναζητήσεις στον υπόκοσμο της Arusha, διαπραγματεύσεις και καταβολή λύτρων η μηχανή επέστρεψε στον (πολύ ευτυχέστερο πλέον) αρχικό της ιδιοκτήτη.