2010 αφρική: αθήνα - κέιπ τάουν

Οδηγώντας νότια από την Αντίς Αμπέμπα περάσαμε από τρεις λίμνες που κάνουν το τοπίο μαγευτικό. Επιπλέον, δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για τους γύρω κατοίκους αλλά και για πολλά ζώα που κατοικούν στην περιοχή. Υπάρχει ακόμα πυκνή βλάστηση, και έκαναν την εμφάνιση τους δέντρα ακακιών με τις επίπεδες κορυφές τους, εικόνες που θυμίζουν πιο πολύ Αφρική. Μέχρι τα μέσα της διαδρομής προς τα σύνορα με Κένυα, υπάρχουν πολλές φυτείες καφέ (και έχουμε να πούμε πως δικαιωματικά η Αιθιοπία έχει τόσο καλή φήμη για τον καφέ της) και μπανανιές, μερικές των οποίων μάθαμε πως είναι ‘ψεύτικές’, δηλαδή δεν παράγουν μπανάνες, αλλά οι ντόπιοι ξύνουν τα φύλλα τους και βάζουν την σκόνη σε φαγητά για να πάρουν την γεύση της μπανάνας.

Ξεκινήσαμε στην Αθήνα, την Τετάρτη 14 Ιουλίου. Όχι όλη η Ομάδα, 4 από εμάς είχαν αναλάβει να μεταφέρουν τα αυτοκίνητα μέχρι την Αλεξάνδρεια. Μπήκαμε λοιπόν στο πλοίο της Blue Star, κατέβηκαν και οι φίλες και φίλοι (συνοδοιπόροι με κάθε τρόπο) να αποχαιρετήσουν και το ξημέρωμα της 15ης Ιουλίου φτάσαμε στην Κω.

Τα πληρώματα της GREEN-PROJECT είναι πια έτοιμα για την αναχώρηση.

Η μεγάλη περιπέτεια θα αρχίσει σε τέσσερεις ημέρες.

Το blog αυτό δρα σαν ένας συνδετικός κρίκος των ομάδων , με την Ελλάδα και τον κόσμο.

Κατά την διάρκεια του ταξιδιού - σε όποια σημεία αυτό είναι δυνατό- η σελίδα θα ανανεώνεται με οπτικοακουστικό υλικό από την εξέλιξη του εγχειρήματος.

Ένα ανοικτό κανάλι έκφρασης και επικοινωνίας για όλους.

Πέμπτη 25/8
Ξεκινήσαμε το πρωί από το ξενοδοχείο Kelly’s Lodge της Lilongwe για τα σύνορα προς Zambia, μετά από το πρωινό μας, το οποίο ήταν … ομελέτα για ακόμη μία φορά!
Ο ιδιοκτήτης (γέννημα, θρέμμα Μαλαουιανός όπως μας πληροφόρησε περήφανα την προηγούμενη μέρα κατά την άφιξή μας, και μόνο μετά αφού τον ρωτήσαμε, μας είπε ότι ήταν Ινδικής καταγωγής – κάτι που άλλωστε ήταν σαφές από την εμφάνιση του) πάντα πολύ ευγενικός, μας αποχαιρέτισε εγκάρδια και φύγαμε από το «φρούριο», γιατί επρόκειτο για φρούριο την στιγμή που είχε γύρω-γύρω έναν ψηλό τείχος και συρματόπλεγμα. Έτσι άλλωστε ήταν και τα περισσότερα ξενοδοχεία που μείναμε.

Ο Σεπτέμβριος μας βρίσκει στην πανέμορφη Νότια Αφρική. Μία χώρα με εκπληκτικό φυσικό πλούτο, τοπία μοναδικής ομορφιάς, απέραντες εκτάσεις, μεγάλες κοινωνικές διαφορές. Μία χώρα πολύ διαφορετική απ’ όλες τις προηγούμενες. Οργανωμένη, οι δρόμοι πολλοί καλοί, οι πόλεις Ευρωπαϊκού/Αμερικάνικου χαρακτήρα. Το κάθε τοπίο απ’ όπου περάσαμε είχε την δική του ομορφιά.

Η διαδρομή μας ήταν Πρετόρια – Γιοχάνεσμπουργκ – Μπλουμφοντέϊν – Πορτ Ελίζαμπεθ – η διαδρομή Garden Route – Ακρωτήρι Agulhas – Κέιπ Τάουν.